GBP Biblioteka Publiczna

Irena Sendlerowa całą wojnę organizowała przemycanie żydowskich dzieci z getta i umieszczała je w przybranych rodzinach, domach dziecka i u sióstr zakonnych. Dzięki jej skrupulatnym notatkom zachowały się nazwiska ocalonych, nie zaginęła ich tożsamość. Nieustannie groziła jej śmierć. W poczuciu zagrożenia żyła także po wojnie. Za ojcem często powtarzała: "Każdemu, kto tonie, należy podać rękę". W zcasie wojny podała rękę wielu dzieciom i osobom dorosłym, które między innymi dzięki niej przeżyły Holokaust. Za swoją działalność uhonorowano ją wieloma odznaczeniami, została Sprawiedliwą wśród Narodów Świata, damą Orderu Orła Białego i Orderu Uśmiechu. Otrzymała honorowe obywatelstwo Izraela. Anna Mieszkowska mierzy się z legendą, obala mity, podaje przemilczane fakty- również te przemilczane przez Sendlerową. Przedstawia jej życie także z prywatnej perspektywy. To opowieść o niezwykłych losach skromnej osoby, która mówiła, że mogła zrobić więcej.

Książka wydana w Roku Ireny Sendlerowej. Pewnego dnia 1941 roku siostra Jolanta zrozumiała, że to, co robi dla zamkniętych w getcie przyjaciół, nie wystarczy, aby ich ocalić. "Będę pomagać inaczej", postanowiła i narażając życie swoje i ogromnej siatki ludzi, którzy myślą jak ona, codziennie ratuje kilkoro dzieci. Lista ich imion, umieszczona w zwykłej butelce po mleku, którą Jolanta zakopuje pewnego dnia pod jabłonką, liczy... niemal dwa i pół tysiąca dzieci! "Ja tylko próbowałam żyć po ludzku... To przecież nic takiego. Każdy by tak zrobił. Trzeba podać rękę tonącemu. Nawet jeśli nie umie się pływać, zawsze jakoś można pomóc. Nauczył mnie tego mój tatuś..."